Daniel 4

CHAPTER 4

Nebuchadnezzar's Dream of the Great Tree

1Ναβουχοδονόσορ ο βασιλεύς πάσι τοις λαοίς φυλαίς γλώσσαις τοις οικούσιν εν πάση τη γη ειρήνη υμίν πληθυνθείη 2τα σημεία και τα τέρατα α εποίησε μετ΄ εμού ο θεός ο ύψιστος ήρεσεν εναντίον εμού αναγγείλαι υμίν 3ως μεγάλα τα σημεία αυτού και ως ισχυρά τα τέρατα αυτού η βασιλεία αυτού βασιλεία αιώνιος και η εξουσία αυτού εις γενεάν και γενεάν 4εγώ Ναβουχοδονόσορ ευθηνών ήμην εν τω οίκω μου και ευθαλών επί του θρόνου μου 5ενύπνιον είδον και εφοβέρισέ με και εταράχθην επί της κοίτης μου και αι οράσεις της κεφαλής μου συνετάραξάν με 6και δι΄ εμού ετέθη δόγμα του εισαγαγείν ενώπιον εμού πάντας τους σοφούς Βαβυλώνος όπως την σύγκρισιν του ενυπνίου γνωρίσωσί μοι 7και εισεπορεύοντο οι επαοιδοί μάγοι γαζαρηνοί Χαλδαίοι και το ενύπνιον εγώ είπα ενώπιον αυτών και την σύγκρισιν αυτού ουκ εγνώρισάν μοι 8έως ήλθε Δανιήλ ου το όνομα Βαλτάσαρ κατά το όνομα του θεού μου ος πνεύμα θεού άγιον εν εαυτώ έχει και το ενύπνιον ενώπιον αυτού είπα 9Βαλτάσαρ ο άρχων των επαοιδών ον έγνων ότι πνεύμα άγιον εν σοι και παν μυστήριον ουκ αδυνατεί σε άκουσον την όρασιν του ενυπνίου μου ου είδον και την σύγκρισιν αυτού ειπέ μοι 10και αι οράσεις της κεφαλής μου επί της κοίτης μου εθεώρουν και ιδού δένδρον εν μέσω της γης και το ύψος αυτού πολύ 11εμεγαλύνθη το δένδρον και ίσχυσε και το ύψος αυτού έφθασεν έως του ουρανού και το κύτος αυτού εις τα πέρατα πάσης της γης 12τα φύλλα αυτού ωραία και ο καρπός αυτού πολύς και τροφή πάντων εν αυτώ και υποκάτω αυτού κατεσκήνουν τα θηρία τα άγρια και εν τοις κλάδοις αυτού κατώκουν τα όρνεα του ουρανού εξ αυτού ετρέφετο πάσα σαρξ 13εθεώρουν εν οράματι της νυκτός επί της κοίτης μου και ιδού ειρ και άγιος απ΄ ουρανού κατέβη 14και εφώνησεν εν ισχύϊ και ούτως είπεν εκκόψατε το δένδρον και εκτίλατε τους κλάδους αυτού και εκτινάξατε τα φύλλα αυτού και διασκορπίσατε τον καρπόν αυτού σαλευθήτωσαν τα θηρία υποκάτωθεν αυτού και τα όρνεα από των κλάδων αυτού 15πλην την φυήν των ριζών αυτού εν τη γη εάσατε και εν δεσμώ σιδηρώ και χαλκώ και εν τη χλοή τη έξω και εν τη δρόσω του ουρανού αυλισθήσεται και μετά των θηρίων η μερίς αυτού εν τω χόρτω της γης 16η καρδία αυτού από των ανθρώπων αλλοιωθήσεται και καρδία θηρίου δοθήσεται αυτώ και επτά καιροί αλλαγήσονται επ΄ αυτόν 17διά συγκρίματος ειρ ο λόγος και ρήμα αγίων το επερώτημα ίνα γνώσιν οι ζώντες ότι κύριός εστιν ο ύψιστος της βασιλείας των ανθρώπων και ω εάν δόξη δώσει αυτήν και εξουδένωμα ανθρώπων αναστήσει επ΄ αυτήν

Daniel Interprets the Dream

18τούτο το ενύπνιον είδον εγώ ο βασιλεύς Ναβουχοδονόσορ και συ Βαλτάσαρ το σύγκριμα είπον ότι πάντες οι σοφοί της βασιλείας μου ου δύνανται το σύγκριμα αυτού δηλώσαί μοι συ δε Δανιήλ δύνασαι ότι πνεύμα θεού άγιον εν σοι 19τότε Δανιήλ ου το όνομα Βαλτάσαρ απηνεώθη ωσεί ώραν μίαν και οι διαλογισμοί αυτού συνετάρασσον αυτόν και απεκρίθη ο βασιλεύς και είπε Βαλτάσαρ το ενύπνιον και η σύγκρισις μη κατασπευσάτω σε απεκρίθη Βαλτάσαρ και είπε κύριε έστω το ενύπνιον τοις μισούσί σε και η σύγκρισις αυτού τοις εχθροίς σου 20το δένδρον ο είδες το μεγαλυνθέν και το ισχυκός ου το ύψος εφθασεν εις τον ουρανόν και το κύτος αυτού εις πάσαν την γην 21και τα φύλλα αυτού ευθαλή και ο καρπός αυτού πολύς και τροφή πάσιν εν αυτώ υποκάτω αυτού κατώκουν τα θηρία τα άγρια και εν τοις κλάδοις αυτού κατεσκήνουν τα όρνεα του ουρανού 22συ ει βασιλευ ότι εμεγαλύνθης και ίσχυσας και η μεγαλωσύνη σου εμεγαλύνθη και έφθασεν εις τον ουρανόν και η κυρεία σου εις τα πέρατα της γης 23και ότι είδεν ο βασιλεύς ειρ και άγιον καταβαίνοντα εκ του ουρανού και είπεν εκτίλατε το δένδρον και διαφθείρατε αυτό πλην την φυήν των ριζών αυτού εν τη γη εάσατε και εν δεσμώ σιδήρω και χαλκώ και εν τη χλοή τη έξω και εν τη δρόσω του ουρανού αυλισθήσεται και μετά θηρίων αγρίων η μερίς αυτού έως ου επτά καιροί αλλοιωθωσιν επ΄ αυτόν

Daniel Foretells Nebuchadnezzar's Banishment

24τούτο η σύγκρισις αυτού βασιλεύ και σύγκριμα υψίστου εστίν ο έφθασεν επί τον κύριόν μου τον βασιλέα 25και σε εκδιώξουσιν από των ανθρώπων και μετά θηρίων αγρίων έσται η κατοικία σου και χόρτον ως βούν ψωμιούσι σε και από της δρόσου του ουρανού αυλισθήση και επτά καιροί αλλαγήσονται επί σε έως ου γνως ότι κυριεύει ο ύψιστος της βασιλείας τνω ανθρώπων και ω αν δόξη δώσει αυτήν 26και ότι είπαν εάσατε την φυήν των ριζών του δένδρου εν τη γη η βασιλεία σου σοι μένει αφ΄ ης αν γνως την εξουσίαν την επουράνιον 27διά τούτο βασιλεύ η βουλή μου αρεσάτω σοι και τας αμαρτίας σου εν ελεημοσύναις λύτρωσαι και τας αδικίας σου εν οικτιρμοίς πενήτων ίσως έσται μακρόθυμος τοις παραπτώμασί σου 28ταύτα πάντα έφθασεν επί Ναβουχοδονόσορ τον βασιλέα 29μετά δωδεκάμηνον επί τω ναώ της βασιλείας αυτού εν Βαβυλώνι περιπατών 30απεκρίθη ο βασιλεύς και είπεν ουχ αύτη εστί Βαβυλών η μεγάλη ην εγώ ωκοδόμησα εις οίκον βασιλείας εν τω κράτει της ισχύος μου εις τιμήν της δόξης μου

Nebuchadnezzar's Humiliation

31έτι του λόγου εν τω στόματι του βασιλέως όντος φωνή απ΄ ουρανού εγένετο σοι λέγεται Ναβουχοδονόσορ βασιλεύ η βασιλεία σου παρήλθεν από σου 32και από των ανθρώπων σε εκδιώξουσι και μετά θηρίων αγρίων η κατοικία σου και χόρτον ως βούν ψωμιούσι σε και επτά καιροί αλλαγήσονται επί σε έως ου γνως ότι κυριεύει ο ύψιστος της βασιλείας των ανθρώπων και ω εάν δόξη δώσει αυτήν 33αυτή τη ώρα ο λόγος συνετελέσθη επί Ναβουχοδονόσορ και από των ανθρώπων εξεδιώχθη και χόρτον ως βούς ήσθιε και από της δρόσου του ουρανού το σώμα αυτού εβάφη έως αι τρίχες αυτού ως λεόντων εμεγαλύνθησαν και οι όνυχες αυτού ως ορνέων

Nebuchadnezzar Acknowledges God

34και μετά το τέλος των ημερών εγώ Ναβουχοδονόσορ τους οφθαλμούς μου εις τον ουρανόν ανελαβον και αι φρένες μου επ΄ εμέ επεστράφησαν και τω υψίστω ηυλόγησα και τω ζώντι εις τους αιώνας ήνεσα και εδόξασα ότι η εξουσία αυτού εξουσία αιώνιος και η βασιλεία αυτού εις γενεάν και γενεάν 35και πάντες οι κατοικούντες την γην ως ουδέν ελογίσθησαν και κατά το θέλημα αυτού ποιεί εν τη δυνάμει του ουρανού και εν τη κατοικία της γης και ουκ έστιν ος αντιποιήσεται τη χειρί αυτού και ερεί αυτώ τι εποίησας 36αυτώ τω καιρώ αι φρένες μου επεστράφησαν επ΄ εμέ και εις την τιμήν της βασιλείας μου ήλθον και η μορφή μου επέστρεψεν επ΄ εμέ και οι τύραννοί μου και οι μεγιστάνες μου εζήτουν με και επί την βασιλείαν μου εκραταιώθην και μεγαλωσύνη περισσοτέρα προσετέθη μοι 37νυν ουν εγώ Ναβουχοδονόσορ αινώ και υπερυψώ και δοξάζω τον βασιλέα του ουρανού ότι πάντα τα έργα αυτού αληθινά και αι τρίβοι αυτού κρίσεις και πάντας τους πορευομένους εν υπερηφανία δύναται ταπεινώσαι